Η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ, εκφράζει τη βαθειά θλίψη της και τα θερμά της συλλυπητήρια στη συντρόφισσά του Ελένη και στα δυό του παιδιά, Παναγιώτη και Μιχάλη.

Ο σ. Μπάμπης, γεννήθηκε το 1945 στη ΧΟΣΤΙΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ, χωριό με έντονους και μεγάλους αντιφασιστικούς και δημοκρατικούς αγώνες. Κάηκε δύο φορές από τα ναζιστικά στρατεύματα και οι κάτοικοί του μεταφέρθηκαν με τη βία σε άλλα μέρη. Στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, οι κάτοικοι συμμετείχαν ενεργά στην Εθνική Αντίσταση και στον αγώνα για την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξένη επέμβαση.

Μέσα σε αυτό το κλίμα μεγάλωσε και γαλουχήθηκε ο σ. Μπάμπης. Προσλήφθηκε στη Γενική τράπεζα το 1979, όπου και απολύθηκε το 1980, επειδή συμμετείχε ως αμονιμοποίητος στη μεγάλη απεργία των 39 ημερών. Εργάσθηκε στη συνέχεια στην ΕΑΒ και εντάχθηκε στο ΚΚΕ το 1980, ενώ επαναπροσλήφθηκε στη Γενική Τράπεζα το 1982. Υπήρξε ένας από τους εντιμότερους και ευγενέστερους συναδέλφους, ένας από τους συνεπέστερους συντρόφους, πάντα πρώτος σε κάθε αγώνα και σε κάθε εργατική διεκδίκηση. Δεν υπήρξε συγκέντρωση, διαδήλωση, εργατική διεκδίκηση στην οποία να μην ήταν πάντα παρών.

Μαχητικά παρών επίσης σε όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές μάχες για την υπεράσπιση των θέσεων του εργατικού λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ. Στους εργασιακούς χώρους συμμετείχε ενεργά σε όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές διαδικασίες, τόσο στην ΕΑΒ, όσο και στη Γενική τράπεζα όπου εργάσθηκε κυρίως. Υποψήφιος όλα τα χρόνια με τα ψηφοδέλτια της ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ σ.κ., πρωτοστατώντας στην εκλαΐκευση των θέσεών και των προτάσεών μας για την επίλυση των προβλημάτων μας, καθώς και στον αγώνα για τη διάδοση του ταξικού αγωνιστικού πνεύματος στους εργαζόμενους.

Εκλέχτηκε από τους εργαζόμενους της Γενικής τράπεζας, στο συνέδριο της ΟΤΟΕ και του ΕΚΑ το 2007, στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου των εργαζομένων το 2004 και το 2007, καθώς και στην Εξελεγκτική Επιτροπή του Ταμείου το 2010.

Από το 2008 που συνταξιοδοτήθηκε, συμμετείχε ενεργά στο ταξικό συνταξιουχικό κίνημα και ήταν μέχρι σήμερα εκλεγμένος πρόεδρος των Γ.Σ. στον Σύλλογο συνταξιούχων Γενικής.

Υπήρξε ως κομμουνιστής και ως εργαζόμενος συνδικαλιστής, από τους πλέον αγαπητούς σε όλους τους εργαζόμενους του χώρου. Η προσωπική του στάση και συμπεριφορά στα προβλήματα και στις διαπροσωπικές σχέσεις, αποτέλεσαν παράδειγμα και σημείο αναφοράς για όλους σε σχέση και με τις αξίες τις οποίες πρέσβευε, κι αυτό είναι η μεγάλη πολιτική του παρακαταθήκη.

Ηταν παντρεμένος με τη συντρόφισσά του Ελένη με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Παναγιώτη και τον Μιχάλη. Η ίδια του η οικογένεια, ήταν πρότυπο για όσους τους ήξεραν.

Αγαπημένε μας σύντροφε και συναγωνιστή ΜΠΑΜΠΗ, ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ!

Με οδύνη σε χαιρετάμε και σου ευχόμαστε ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!